Δρόμους πολυκαιρισμένους, εκκλησιές αμφίπλευρα καπνισμένες (και από τα κεριά των πιστών και τα βόλια των κατακτητών), αρχαία θέατρα που μαρτυρούν τον Ευριπίδη, τον Σοφοκλή, τον Αισχύλο και την παράδοση της πρώτης επανάστασης του Δήμου με την ανατροπή του άρχοντα λόγω οίησης, παλίμψηστες παραδόσεις και τραγούδια (καγκελάρι) που παραπέμπουν στον αρχαίο χορό, κάστρο αναβαθμίδα της διαχρονικής ιστορίας μας, μια αρχαία πόλη χτισμένη -και καλά προστατευμένη- στον μυχό μιας απόρθητης υγρής κοιλότητας που σχηματίζει ο Άραχθος και μαρτυρεί τη συνέχεια του έθνους μας, μια περιοχή επίκεντρο ποικίλων εξορμήσεων. Μια ώρα δρόμος είναι η Δωδώνη, το νεκρομαντείο, η Κασσιόπη, το Ζάλογγο, τη μόνη Σέλτσου, την κόκκινη εκκλησία, το Ωρράον.
Η Άρτα αποτελεί την επιτομή της ελληνικής περιφέρειας εν μέσω μιας πολύχρονης παραγωγικής, οικονομικής και, φευ, κοινωνικής κρίσης που βιώνει η χώρα μας.
Ενώ έχει όλες τις προϋποθέσεις για να βγει στο ξέφωτο του ανταγωνισμού, να πρωτοστατήσει και να προσφέρει τις υπηρεσίες και τα προϊόντα της, ομφαλοσκοπεί παρασυρμένη από την χρόνια εγκατάλειψη της ελληνικής περιφέρειας. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Αφενός γιατί, όπως προείπαμε, η κρίση μετατρέπεται σε κοινωνική, άρα έχουμε ευθύνες έναντι της νέας γενιάς της περιοχής μας και αφετέρου γιατί ΜΠΟΡΟΥΜΕ!
Η Άρτα είναι πολυτραγουδισμένη, ευλογημένη, πολύκαρπη, άνυδρη και εύφορη, ορεινή και πεδινή, παράκτια και ηπειρωτική, κτηνοτροφική και θαλασσινή, φυλλοβόλα και αειθαλή, οικολογική και εναλλακτική, αειφόρα και αναγεννητική.
Κοντολογίς, ο Νομός Άρτας είναι η μικρογραφία της χώρας. Η αποτύπωση του ανάγλυφου των ορεινών όγκων και του δαντελωτού των παραλιών. Και έχει το ιστορικό αποτύπωμα του 20ο αιώνα με όλες τις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Ιστορία και ευκαιρίες, παράδοση και σύγχρονες τεχνικές, βιοποικιλότητα και τεχνολογία.
→ Βλέποντας τα διάσπαρτα μνημεία της αρχαίας Αμβρακίας πιάνεις το μίτο της Ελληνικής ιστορίας από την αρχή. Περιδιαβαίνοντας την πόλη «πετάγεσαι» στο Βυζάντιο. Διασχίζοντας τον Νομό έχεις την τοιχογραφία της νεώτερης ιστορίας της πατρίδας μας.
Στην Άρτα, συνυπάρχει η Βυζαντινή «Ανατολή» με τον «Δυτικό» ορθολογισμό που έχει μπολιαστεί με τις πυκνές σχέσεις με την Ιταλία. Αλλά, παρούσα είναι και η βαλκανική πολυμορφία με τους κυρατζήδες, τους Βλάχους, τους εμπόρους, τους μαστόρους, τους ξενιτεμένους, την διασπορά.
→ Η Άρτα έχει και τα πλουμίδια της και τα στολίδια της (μαζί με τα Γιάννενα σε κάθε περίπτωση) αλλά έχει και Μνημεία.
Πρώτο το Ιστορικό Γεφύρι, η Παναγιά η Παρηγορίτισσα, Η Αγία Θεοδώρα, η Παναγία της Βλαχέρνας, δεκάδες Βυζαντινές εκκλησίες και μοναστήρια.
→ Ωστόσο η Άρτα έχει και τα πορτοκάλια της και τα κάθε λογής εσπεριδοειδή, τα ακτινίδια, τα κηπευτικά, τα περίφημα αρτινά (μικροκαμωμένα αλλά ανθεκτικά) πρόβατα που παράγουν απαράμιλλης γεύσης γαλακτοκομικά προϊόντα, σύγχρονες μονάδες παραγωγής (βιομηχανίες της αγροτοδιατροφικής αλυσίδας, καθετοποιημένες αγροτικές μονάδες, καθώς διάσπαρτα μικρά οινοποιία που παράγουν ένα ιδιαίτερο τσίπουρο από την ποικιλία «ζαμπέλα» και κρασιά με «σώμα» και έντονο «μπουκέ»).
→ Τα παραπάνω είναι οι βάσεις και, ταυτόχρονα, η αφορμή στην επιδίωξή να αναδειχτεί ο Νομός και η ευρύτερη περιοχή σε πόλο τουριστικού προορισμού. Για τις οικογένειες, για τους νέους ανθρώπους που έχουν αναφορά στην Ήπειρο, για όσους αναζητούν εναλλακτικές διαδρομές και γνήσιες γεύσεις, για τον θρησκευτικό τουρισμό.
Με αυτή τη σύντομη αναφορά σαν ερέθισμα θέλουμε να σας καλέσουμε να πάρετε το λόγο με διεισδυτικές προτάσεις, ρεαλιστικές λύσεις, καινοτόμες ιδέες. Θέλουμε να ακούσουμε και να μάθουμε για να τα εφαρμόσουμε.
Προσθετα, ως Ηπειρώτες, και να ξέρουμε.. εμείς ρωτάμε. Για να μάθουμε, να βεβαιωθούμε αλλά και για να επιβεβαιωθούμε...
*Σημ.: Απόσπασμα από την εισαγωγική παρέμβαση του Χρήστου Μέγα στο 1ο Τουριστικό Συνέδριο που διοργάνωσε το Επιμελητήριο Άρτας στις 21-21/10/2016 στην πόλη της Άρτας.
Του Χρήστου Μέγα
