«Το ΚΚΕ επέμεινε - κόντρα στο ρεύμα και
στις πιέσεις - να παλεύει για την κοινωνία της απελευθέρωσης από τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Δεν τα
δίπλωσε όταν ανατρεπόταν ο σοσιαλισμός και άλλα ΚΚ υπέστειλαν τη σημαία με το σφυροδρέπανο! Βρήκε
τη δύναμη να ανασυγκροτηθεί, να βγάλει συμπεράσματα και να επεξεργαστεί σύγχρονο επαναστατικό
Πρόγραμμα. Επέμεινε στο όραμα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού και του επαναστατικού
μετασχηματισμού της κοινωνίας. Από αυτά τα ιδανικά άντλησαν δύναμη και αντοχή το Κόμμα και η ΚΝΕ
και από τα ίδια αντλεί δύναμη και αντοχή το Φεστιβάλ και γράφει τη δική του ιστορία στο πέρασμα του
χρόνου...».
Τα παραπάνω τόνισε, μεταξύ άλλων, ο Θοδωρής Κωτσαντής, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, το βράδυ της
Παρασκευής, από το βήμα του 50ού Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» στην Άρτα, στην πόλη
που φιλοξενεί εδώ και χρόνια ένα από τα πιο επιτυχημένα Φεστιβάλ στη χώρα.
Οι πύλες της «κόκκινης πολιτείας» στο εκθεσιακό κέντρο της Άρτας άνοιξαν για τρεις μέρες για να
υποδεχτούν για ακόμη μια φορά χιλιάδες Αρτινούς κάθε ηλικίας. Στον χώρο λειτούργησαν μεγάλη έκθεση
βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής», έκθεση παρουσίασης του Λευκώματος «50 χρόνια Φεστιβάλ ΚΝΕ -
Οδηγητή», παιδότοπος, καθώς και έκθεση με τίτλο «Γνώρισε τον επαναστάτη που έχεις μέσα σου».
Παράλληλα, το πλούσιο καλλιτεχνικό και πολιτιστικό πρόγραμμα επιβεβαίωσε την υπόσχεση των
διοργανωτών για μια πραγματικά τριήμερη λαϊκή γιορτή.
Από τη σκηνή του 50ού Φεστιβάλ στην Άρτα
«παρέλασαν» οι Ρίτα Αντωνοπούλου με τους Ρεβάνς, ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο Διονύσης Τσακνής,
τα «Κίτρινα Ποδήλατα», η Μιρέλα Πάχου, οι «Replica music band», ο Νίκος Φαράκος και
ο Κώστας Λιόντος, με ικαριώτικο και ηπειρώτικο γλέντι, αντίστοιχα. Παράλληλα, δεκάδες φοιτητές του
Τμήματος Μουσικών Σπουδών Άρτας με τα μουσικά τους σχήματα συμμετείχαν σε αφιερώματα, πολλοί
από αυτούς έδωσαν το «παρών» για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ.
«Γιορτή» για όλες τις γενιές ΚΝιτών
Ο Θ. Κωτσαντής στο ξεκίνημα της ομιλίας του υπογράμμισε ότι η 50ή επέτειος του Φεστιβάλ ΚΝΕ -
«Οδηγητή», φέτος, αποτελεί γιορτή για όλες τις γενιές ΚΝιτών, από το πρώτο Φεστιβάλ το 1975 μέχρι
σήμερα. Σημείωσε ότι σε αυτήν τη διαδρομή εκατοντάδες χιλιάδες νέοι τραγούδησαν, χόρεψαν,
ξενύχτησαν, αγωνίστηκαν για την κοινωνία της πραγματικής ελευθερίας, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό,
γνωρίστηκαν με μεγάλους δημιουργούς και το έργο τους, έμαθαν για τους λαούς που αντιστέκονται στον
ιμπεριαλισμό.
Στη συνέχεια επισήμανε ότι στο Φεστιβάλ χιλιάδες νέοι ήρθαν σε επαφή με την επαναστατική ανατρεπτική
πολιτική του ΚΚΕ, με τους αγώνες, την ιστορία του λαού που έγραψε σελίδες λαμπρές κάθε φορά που
συνδέθηκε με τις πρωτοπόρες ιδέες του Κόμματός μας.
«Γιατί το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του
Οδηγητή είναι ένα πολιτικό Φεστιβάλ που δεν κρύβει την ταυτότητά του, αντιθέτως την
επιδεικνύει με υπερηφάνεια και κοιτώντας πίσω στον χρόνο γίνεται καθαρό ότι το Φεστιβάλ μας άντεξε
γιατί άντεξε το Κόμμα μας», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Μάλιστα, επισήμανε ότι πολλοί προσπάθησαν να αντιγράψουν το Φεστιβάλ της ΚΝΕ αλλά κανένας δεν τα
κατάφερε «γιατί το Φεστιβάλ μας χτίζεται από τα υλικά που είναι φτιαγμένη η Οργάνωσή μας, η ΚΝΕ. Τη
συλλογική και σχεδιασμένη δουλειά. Τη συντροφικότητα και την αλληλεγγύη. Την αυταπάρνηση και το
μεράκι. Το πείσμα να ξεπερνάμε δυσκολίες και να βγαίνουμε νικητές αντλώντας δύναμη από το δίκιο των
σκοπών μας, το Κόμμα μας και τον αγώνα μας για έναν κόσμο χωρίς φτώχεια και πολέμους».
Προειδοποίησε για νέα διεθνή οικονομική καπιταλιστική κρίση, αφού, όπως είπε, οι επενδύσεις στην
«πράσινη» και «ψηφιακή» οικονομία δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα κέρδη, με τη στροφή στην πολεμική
οικονομία να αποτελεί τη λύση για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που έχουν συγκεντρωθεί και
διαπίστωσε: «Αυτός είναι ο καπιταλισμός! Δεν υπάρχει έγκλημα που θα διστάσει να διαπράξει μπροστά στο
κυνήγι του μέγιστου κέρδους».
Τα αστικά κόμματα δεν μπορούν να δώσουν λύση στα μεγάλα λαϊκά προβλήματα
Αναφερόμενος αναλυτικά στα αδιέξοδα που γεννά το καπιταλιστικό σύστημα στον λαό και στη νεολαία,
υπογράμμισε ότι «από κάθε πλευρά της ζωής μας επιβεβαιώνεται πως η πολιτική των αστικών κομμάτων
δεν διορθώνεται, αντίθετα θα γίνεται όλο και πιο άγρια, πιο βάρβαρη, πιο καταστροφική, γιατί πιο βάρβαρο
γίνεται το σύστημα που υπηρετούν».
Σημείωσε ότι η κριτική των αστικών κομμάτων της αντιπολίτευσης προς την κυβέρνηση ότι η χώρα
αποκλίνει από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, αποκρύβει «την τεράστια απόκλιση που υπάρχει και μεγαλώνει
ανάμεσα στις υπαρκτές δυνατότητες της εποχής μας να ζούμε πολύ καλύτερα και στη δύσκολη
καθημερινότητα που τελικά αντιμετωπίζουμε. Τελικά μένει στο απυρόβλητο η ενιαία πολιτική που τόσο
στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη λεηλατεί το λαϊκό εισόδημα για να χρηματοδοτεί μια χούφτα
παράσιτα».
Σχολιάζοντας τη βρωμιά, τα «μαχαιρώματα» και τις καρεκλομαχίες που σημειώνονται στον ΣΥΡΙΖΑ με
στόχο τη διαμόρφωση «εναλλακτικού πόλου διακυβέρνησης», αλλά και την προσπάθεια ανασύστασης του
ΠΑΣΟΚ με «νέα πρόσωπα», σημείωσε ότι «πραγματική αλλαγή, πολιτική αλλαγή σημαίνει να τελειώνουμε
με το κράτος των καπιταλιστών. Και πολιτική αλλαγή δεν είναι να φύγει ο ένας και να έρθει ο άλλος, να
φύγει ο Μητσοτάκης και να έρθει ο επόμενος χαλίφης, μένοντας ίδια η πολιτική τους».
«Πολιτική αλλαγή είναι να σχεδιάσουμε την κοινωνία μας, την οικονομία μας, ώστε να καλύπτουν τις δικές
μας ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων. Κι αυτή η πραγματική, κοινωνική - πολιτική, ριζική αλλαγή έχει
όνομα, είναι ο σοσιαλισμός», τόνισε για να αναφερθεί στο σύγχρονο Πρόγραμμα του ΚΚΕ.
Σημείωσε ότι αυτή η πρόταση μπορεί να εμπνεύσει σήμερα ευρύτερες νεανικές δυνάμεις που βλέπουν τη
ζωή τους να βουλιάζει μέσα στα αδιέξοδα και στις αντιφάσεις του συστήματος «και στον βαθμό που η
καθημερινή πάλη συνδέεται με αυτήν την προοπτική, μπορούν ο λαός, οι εργαζόμενοι να υπολογίζουν και
στην απόσπαση νέων κατακτήσεων, στις σημερινές δύσκολες συνθήκες».
Τέλος, εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι τα πράγματα αλλάζουν με οργάνωση και αγώνα, με την ανασύνταξη
του εργατικού κινήματος και το δυνάμωμα της κοινωνικής συμμαχίας με στόχο τη ρήξη και την ανατροπή
με τον καπιταλισμό και τα μονοπώλια. Έτσι «γράφουμε ιστορία. Αλλάζουμε τον κόσμο. Το μέλλον μας είναι
ο σοσιαλισμός», κατέληξε.
«50 χρόνια ένα παράθυρο ανοιχτό στη λιακάδα»
«Εδώ στην Άρτα το Φεστιβάλ ΚΝΕ -
Οδηγητή έχει αφήσει το δικό του πολιτιστικό αποτύπωμα, έχει καταξιωθεί και έχει γίνει θεσμός για τον
λαό και τη νεολαία της περιοχής. Η παρούσα έκδοση αποτυπώνει την πορεία του Φεστιβάλ στον νομό και
μέσα από τις σελίδες της, που ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει ότι το Φεστιβάλ πέρασε από χίλια
κύματα για να μπορεί σήμερα να είναι ένα καθιερωμένο σημείο συνάντησης χιλιάδων και χιλιάδων κάθε
χρόνο». Το παραπάνω απόσπασμα από τον πρόλογο του Θοδωρή Κωτσαντή, Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ,
στο Λεύκωμα για τα 50 χρόνια Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στην Άρτα, αποτυπώνει εύστοχα το
γεγονός ότι «κάθε γωνιά της χώρας έχει να διηγηθεί - και να περηφανευτεί - τη δική της ιστορική
διαδρομή του Φεστιβάλ», όπως τονίζεται σε άλλο σημείο του προλόγου.
Αυτήν την ιστορική διαδρομή αποτυπώνει η καλαίσθητη έκδοση της ΚΟ Άρτας και του ΤΣ της ΚΝΕ με
τίτλο «50 χρόνια ένα παράθυρο ανοιχτό στη λιακάδα». Η έκδοση κατέστη δυνατή μέσα από την ουσιαστική
συμβολή δεκάδων Αρτινών που παρέδωσαν με ενθουσιασμό φωτογραφίες και στοιχεία για την
ολοκλήρωση αυτής της κοπιαστικής δουλειάς. Το εξώφυλλο της έκδοσης του λευκώματος φιλοξενεί έργο
του ζωγράφου σ. Τάκη Βαρελά, η σελιδοποίηση είναι της σ. Στέλλας Παναγιώτου, ενώ η επιμέλεια των
κειμένων του σ. Μάνου Βελεγράκη, που εργάστηκαν ακούραστα και εθελοντικά για την ολοκλήρωσή
της.
Μέσα από φωτογραφίες, ανταποκρίσεις του «Ριζοσπάστη» και τοπικών εφημερίδων κ.ά. αποτυπώνεται η
πορεία του Φεστιβάλ στην Άρτα, από τα πρώτα δύσκολα βήματα το 1976 στην πόλη μέχρι σήμερα. Μέσα
από τις σελίδες του Λευκώματος αποτυπώνεται η κινητήρια δύναμη που δίνει διαχρονικά ώθηση στη
μαχητική προσφορά των μελών της ΚΝΕ. Είναι η αμέριστη βοήθεια του Κόμματος, η πίστη στον
επιστημονικό σοσιαλισμό, η «γεύση» που νιώθεις για όλα όσα μπορεί να πετύχει η εργατική τάξη και η
νεολαία της ως οργανωμένη δύναμη, με επικεφαλής το Κόμμα.
